Rouwen is hard werken

De tijd tussen het overlijden en het laatste afscheid kan hectisch zijn. We concentreren ons eerst op het afscheid. De rest komt later.
Rouwen is een proces dat voor iedereen anders verloopt. Het kost tijd, energie en kan zich zowel emotioneel als fysiek uiten. 
Wanneer de hectische periode rond de uitvaart voorbij is, probeert u als nabestaande zo goed en zo kwaad als dat gaat de draad van het dagelijks leven weer op te pakken. Dat is niet altijd makkelijk. Vaak is het verlies extra voelbaar als alle drukte van de uitvaart eenmaal achter de rug is. De confrontatie met het gemis en de acceptatie dat het leven is veranderd, heeft tijd nodig. Praktische hulp is fijn, maar ook een luisterend oor is belangrijk. 

In de periode na het overlijden breekt ook de tijd aan om na te denken over uw wensen ten aanzien van een as bestemming of grafbedekking.

As bestemming
Na een crematie hoeft u als nabestaande nog niet direct te besluiten wat er met de as gaat gebeuren. De as van de overleden moet, volgens de Wet op de Lijkbezorging, na de dag van crematie nog 30 dagen in het crematorium bewaard blijven. Daarna kunt u als nabestaande er over beschikken. De as bewaren in een urn, verstrooien of verwerken in een sieraad? Er is heel veel mogelijk.

Grafbedekking
Een grafmonument is vaak veel meer dan een steen. Het materiaal, de vorm, de woordkeuze: het is een persoonlijke uiting die past bij het leven van de overleden dierbare in kwestie.

Het is geen verplichting om direct na een begrafenis een grafsteen te laten plaatsen. U heeft de tijd om hierover na te denken.

Voor een grafmonument zijn er vele mogelijkheden: staand of liggend, van steen of ander materiaal zoals hout, glas of metaal, traditioneel of ontworpen door de nabestaanden zelf of door een kunstenaar. Begraafplaatsen hebben hun eigen reglementen over de mogelijkheden van grafbedekking.